-
1 awanturniczy
прил.• авантюрный• буйный* * *awanturnicz|y1. скандальный;2. приключенческий, авантюрный;życie \awanturniczye жизнь, полная приключений;
3. (о polityce itp.) авантю ристский, авантюристический+2. przygodowy
* * *1) сканда́льный2) приключе́нческий, авантю́рныйżycie awanturnicze — жизнь, по́лная приключе́ний
3) (o polityce itp.) авантюри́стский, авантюристи́ческийSyn:przygodowy 2) -
2 awanturnicz|y
adj. 1. [charakter, usposobienie] unruly, belligerent 2. książk. (pełen przygód) [film, powieść] adventure attr.- prowadził awanturnicze życie he led an adventurous life3. pejor. (w polityce) adventuristThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > awanturnicz|y
См. также в других словарях:
prowadzić [wieść] życie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{jakieś, czyjeś} {{/stl 8}}{{stl 7}} żyć w jakiś sposób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prowadzić ustatkowane, awanturnicze życie. Wiódł życie samotnika. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
awanturniczy — «właściwy awanturnikom; gwałtowny, kłótliwy, niespokojny, nieopanowany; pełen awantur; nacechowany awanturniczością, awanturnictwem; ryzykowny, niezwykły» Awanturnicze usposobienie. Film awanturniczy. Powieść awanturnicza. Wyczyny awanturnicze.… … Słownik języka polskiego
